หากกล่าวถึงประเทศไทยหนึ่งสิ่งที่เป็นเอกลักษณ์และเป็นสิ่งที่ได้รับการการยอมรับจากทั่วโลกก็คงไม่พ้น “เกษตรกรรม” สำหรับประเทศไทยเกษตรกรรมมีความสำคัญต่อประเทศเป็นอย่างมาก เพราะการเกษตรถือเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของคนไทย เกษตรกรรมของไทยเป็นสิ่งหนึ่งที่ได้รับการพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง จนได้รับฉายาว่าเป็น “ครัวของโลก”

     หากเปรียบว่าไทยเป็น “ครัวของโลก” เกษตรกรก็คงจะเป็นเชฟฝีมือดี แต่ทำไมเชฟที่ทำอาหารอร่อยให้กับโลกถึงมีรายได้เฉลี่ยที่ต่ำมากกว่าอาชีพอื่นๆ

     จากข้อมูลภาวะความยากจนของประชากรไทยพบว่า กลุ่มคนที่ประสบปัญหาความยากจนจำนวนมากทำอาชีพเกษตรกร และส่วนใหญ่เป็นเกษตรกรรายเล็ก ซึ่งปัญหาหลักๆคือการถือครองที่ดินในจำนวนที่น้อย หนำซ้ำยังต้องเผชิญกับปัญหาสภาพแวดล้อมและภูมิอากาศในการทำการเกษตร หากเจอกับภูมิอากาศที่ไม่ดีก็จะส่งผลกับจำนวนและคุณภาพของผลผลิต ทำให้เกษตรกรไทยมีรายได้ต่ำ และขาดทุนอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งสิ่งนี้นำไปสู่การกู้ยืม เกษตรกรไทยมีภาระหนี้สูงเนื่องจากการกู้ยืมเงินมาใช้ในการทำเกษตรกรรม และนอกจากนี้ปัญหายังเกิดจากการที่เกษตรกรไทยไม่ปรับตัว ยังคงทำการเกษตรแบบเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงหรือลองทำการเกษตรในรูปแบบอื่นๆ รวมถึงการนำเทคโนโลยีมาใช้

การส่งเสริมเกษตรกรไทย

       จากปัญหาความยากจนของเกษตรกรไทยทำให้สังคมหันมาตั้งคำถามกับสิ่งที่เกิดมากขึ้นว่าทำไมบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นกระดูกสันหลังของชาติ เชฟครัวของโลก คำนิยามสวยหรูต่างๆนานาที่ดูเหมือนจะทำให้อกผายไหล่ผึ่งกลับถึงได้ยังยากจน ไม่ได้ใช้ชีวิตสวยหรูเหมือนกับคำนิยามที่ถูกเปรียบเปรยเสียที นอกจากปัญหาหนี้สิน ที่ดิน สภาพภูมิอากาศที่เกษตรกรไทยต้องเผชิญแล้ว ยังมีการแข่งขันจากตลาดนายทุนใหญ่ ที่เข้ามาแย่งตลาดการซื้อขายด้วยการโฆษณา ทำให้ผู้คนในยุคปัจจุบันเข้าถึงได้ง่ายกว่า ตัดโอกาสในการค้าขาย ดังนั้นในปัจจุบันผู้คนที่ให้ความสำคัญกับเกษตรกรชาวไทยจึงเริ่มที่จะให้ความสำคัญในการที่จะซื้อผลิตภัณฑ์และผลิตผลจากเกษตรกรไทยโดยตรง หรือเลือกใช้ผลิตภัณฑ์จากแบรนด์ที่ให้ความสำคัญในการส่งเสริมเกษตรกรไทยให้ได้เงยหน้ามองฟ้า แทนที่จะก้มหน้ามองดินเพียงอย่างเดียว ซึ่งนอกจากจะช่วยส่งเสริมเกษตรกรไทยให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้นแล้วนั้นยังได้รับผลิตภัณฑ์และผลิตผลที่ดีมีประสิทธิภาพไปด้วย